Η συντήρηση των συσκευών θέρμανσης είναι απαραίτητη και πρέπει να υλοποιείται ανά τακτά χρονικά διαστήματα· ωστόσο αρκετοί καταναλωτές παραλείπουν τις εργασίες συντήρησης, με αποτέλεσμα να μειώνεται η απόδοση των συστημάτων θέρμανσης και να επιβαρύνεται η υγεία και το περιβάλλον.
Του κ. Ιωάννη Μπετούνη*
Κατά τη διάρκεια της χειμερινής περιόδου οι καταναλωτές αναζητούν τρόπους εξοικονόμησης ενέργειας για τα συστήματα θέρμανσης. Κατά καιρούς, πολλά δημοσιεύματα και αρκετοί τεχνικοί ή μηχανικοί εστιάζουν στη βελτίωση των συστημάτων που χρησιμοποιούνται για τη θέρμανση, όπως, για παράδειγμα, στην τοποθέτηση ενός εξωτερικού αισθητηρίου για τη λειτουργία της αντιστάθμισης. Πολλοί επίσης στέκονται στην απαιτούμενη συντήρηση αλλά και στον έλεγχο της καλής λειτουργίας και απόδοσης του συστήματος θέρμανσης.
Η συντήρηση των συσκευών, γενικότερα, στη χώρα μας είναι μια παρεξηγημένη, αναγκαία και απαιτούμενη εργασία, τόσο από τους κατασκευαστές των συσκευών όσο και από το ίδιο το σύστημα της θέρμανσης. Αρκετοί στέκονται στο γεγονός ότι η συσκευή λειτουργεί και αμελούν τις διαδικασίες συντήρησης που χρειάζονται. Εδώ είναι όμως το σημείο όπου χάνεται η έννοια της λέξης «συντήρησης».
Ετυμολογικά, με την λέξη συντήρηση νοείται η διατήρηση ενός πράγματος σε καλή κατάσταση. Ετυμολογικά, τουλάχιστον, επιβάλλεται η εργασία της συντήρησης των συσκευών και των κυκλωμάτων θέρμανσης.
Η συντήρηση, εφόσον εκτελείται από αδειούχους τεχνικούς καύσης, εξασφαλίζει αφενός τη διατήρηση των μερών της συσκευής θέρμανσης σε άριστη κατάσταση και αφετέρου την προστασία τους από εν δυνάμει βλάβες, οι οποίες μερικές φορές είναι τέτοιες σε μέγεθος, που αναγκαστικά τίθεται εκτός λειτουργίας το σύστημα θέρμανσης για αρκετές ημέρες μέσα στον χειμώνα.
Επιπλέον, το κόστος συντήρησης σε σχέση με το κόστος για την επισκευή των βλαβών που θα μπορούσαν να δημιουργηθούν κατά τη διάρκεια του χειμώνα στο σύστημα θέρμανσης, είναι σαφώς μικρότερο.
Ο τεχνικός καύσης, μετά τη συντήρηση της συσκευής θέρμανσης, εκδίδει και αποδίδει στον πελάτη το φύλλο ελέγχου καύσης, στο οποίο αναφέρονται όλες οι πληροφορίες σχετικά με τις εργασίες που εκτελέσθηκαν κατά τη συντήρηση, τυχόν παρατηρήσεις, καθώς και όλες οι τιμές που εξήχθησαν από τον αναλυτή καυσαερίων κατά τη μέτρησή τους στη μέγιστη φλόγα της συσκευής.
Οι πληροφορίες αυτές διασφαλίζουν την ποιότητα των εργασιών και εξασφαλίζουν στον πελάτη την εκτέλεση της καλής συντήρησης, ο οποίος ενημερώνεται για την απόδοση της συσκευής θέρμανσης που διαθέτει. Η υψηλή απόδοση είναι και το απαιτούμενο για μια οικονομική θέρμανση. Ο πελάτης μπορεί, επίσης, να συγκρίνει τις αναγραφόμενες τιμές από τη μέτρηση των καυσαερίων, σύμφωνα με τα αναγραφόμενα στο εγχειρίδιο του κατασκευαστή της συσκευής θέρμανσης.
Μονοξείδιο του άνθρακα
Άλλος ένας σημαντικός λόγος για την πραγματοποίηση της ετήσιας συντήρησης είναι η προστασία του περιβάλλοντος, μέσω του ελέγχου της ποιότητας των παραγόμενων καυσαερίων από τη συσκευή καύσης. Εφόσον οι τιμές που αναγράφονται κατά τη μέτρηση των καυσαερίων είναι επάνω από κάποια συγκεκριμένα όρια, βάσει της ελληνικής νομοθεσίας, απαιτείται η διόρθωση και η συμμόρφωση των τιμών αυτών με την ελληνική νομοθεσία.
Ενδεικτικά, η ελληνική νομοθεσία ορίζει ως μέγιστο επιτρεπόμενο όριο του εκπεμπόμενου μονοξειδίου του άνθρακα στα καυσαέρια τα 90 ppm (parts per million: μέρη στο εκατομμύριο).
Το μονοξείδιο του άνθρακα είναι ένα τοξικό αέριο, αλλά επειδή είναι άχρωμο, άοσμο, άγευστο και, αρχικά, μη ερεθιστικό, είναι πολύ δύσκολα ανιχνεύσιμο. Στις συσκευές θέρμανσης παράγεται από την καύση του πετρελαίου, του φυσικού αερίου και του πετρελαίου, και η έκθεση σε αυτό μπορεί να προκαλέσει ακόμα και θάνατο.
Ενδεικτικά, σε κλειστό χώρο το μέγιστο επιτρεπόμενο όριο συγκέντρωσης του μονοξειδίου του άνθρακα είναι τα 9 ppm. Επειδή, λοιπόν, ως παράγωγο της καύσης υπάρχει στην ατμόσφαιρα και στον αέρα που αναπνέουμε, σε περίπτωση που οι συσκευές καύσης στα σπίτια μας δεν είναι σωστά ρυθμισμένες και αυτό παράγεται σε μεγάλες ποσότητες από αυτές, επιβαρύνει αρνητικά την ατμόσφαιρα και απειλεί άμεσα την υγεία μας.
Σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Αρχή (ΕΛΣΤΑΤ) και την τελευταία απογραφή που έγινε το 2021, στην Ελλάδα υπάρχουν 1.721.515 νοικοκυριά που δήλωσαν ότι χρησιμοποιούν ως καύσιμο το πετρέλαιο και 627.456 νοικοκυριά που χρησιμοποιούν ως καύσιμο το φυσικό αέριο.
Αν υποθέσουμε πως οι διαθέσιμες συσκευές παράγουν 100 ppm παραπάνω διοξείδιο του άνθρακα από το μέγιστο επιτρεπτό όριο των 90 ppm (βάσει της ελληνικής νομοθεσίας), και αν αθροίσουμε τα νοικοκυριά που χρησιμοποιούν το πετρέλαιο με αυτά που χρησιμοποιούν το φυσικό αέριο, το σύνολο των νοικοκυριών διαμορφώνεται στα 2.393.971 νοικοκυριά. Εάν θεωρήσουμε ότι μερικά από αυτά ανήκουν σε πολυκατοικίες με κεντρικές θερμάνσεις, τότε ο αριθμός των συσκευών θέρμανσης θα μπορούσε να εκτιμηθεί στις 1.600.000.
Το αποτέλεσμα, λοιπόν, από την παραγωγή των επιπλέον 100 ppm ανά συσκευή θέρμανσης, θα ήταν να έχουμε στην ατμόσφαιρα που ζούμε, κινούμαστε και αναπνέουμε, επιπλέον 160.000.000 ppm διοξειδίου του άνθρακα. Το νούμερο αυτό είναι ιδιαίτερα υψηλό και ανησυχητικό, χωρίς να συνυπολογίζονται οι επαγγελματικοί και βιομηχανικοί χώροι.
Ας γίνει, λοιπόν, κουλτούρα σε όλους μας η ετήσια συντήρηση των συσκευών καύσης, για τη διατήρησή τους σε άριστη κατάσταση, για τη μεγιστοποίηση της απόδοσής τους και, τέλος, για την προστασία του περιβάλλοντος και της υγείας μας.
*Ο κ. Ιωάννης Μπετούνης είναι BSc μηχανολόγος μηχανικός, με μεταπτυχιακό στη Ρομποτική (MSc Robotics) και διδακτορικό (PhD Canditate).
